Ieder jaar is het weer een feest. In mei, juni komt het mooie weer er aan. De zwembanden en het bootje worden weer opgeblazen en plonzen maar! Voor mijn kinderen is dat het einde, voor de vriendjes is dat niet zo vanzelfsprekend. Sommige kijken de kat uit de boom en wagen zich voorzichtig via het trapje in ‘onze’ sloot. Het is ook gebeurd dat geduldig werd gewacht tot de zwemband (weer) vol met lucht zat. Zodat er even wat extra steun in het water beschikbaar kwam.
Ja, er is een duidelijk verschil in het beleven van plezier. Dat viel ook op bij het snoephappen en zwemfeestjes. Voor de één is het snoepje een enorme uitdaging, de ander doet vol twijfel mee. Het kwam voor dat een vriendje tijdens een zwemfeestje niet van de glijbaan ging en eenzaam wachtte aan het eindpunt.
Durven
Voor de één is water en zwemmen een uitdaging, voor de ander lijkt het helemaal niet prettig en veilig. De één durft alles, de ander is heel voorzichtig. Je zou kunnen zeggen dat sommige kinderen niet echt ‘watervrij’ zijn. Een kind dat watervrij is, durft, voelt zich prettig in het water en daardoor wordt water als leuk ervaren. Wat moet je daar allemaal voor kunnen?
Watervrij zijn, wat is dat?
Volgens mij heeft het te maken met de volgende dingen:
- Als je je evenwicht verliest, moet je ‘weten’ hoe je dat kunt corrigeren
- Als je omvalt, moet je ‘weten’ hoe je weer kunt opstaan
- Als je gezicht onder water komt, moet je ‘weten’ dat er dan niets ergs gebeurt
- Als je gezicht onder water komt, moet je ‘weten’ dat uitblazen er voor zorgt dat je je niet verslikt
- Wanneer je voeten van de bodem komen en je laat je door het water ‘tillen’ (drijven), moet je ‘weten’ hoe je weer overeind kunt komen
- Wanneer je gaat drijven (horizontaal liggen) en je benen zakken naar beneden, moet je ‘weten’ wat je kunt doen om dat te voorkomen
- Wanneer je in het water gaat, moet je ‘weten’ wat je kunt doen om in evenwicht te komen
- Wanneer je in het water gaat en onder water komt, moet je ‘weten’ hoe je weer boven kunt komen
- Wanneer je onder water bent, moet je ‘weten’ hoe je weer boven kunt komen
- Wanneer je in water komt waar je niet kunt staan, moet je ‘weten’ hoe je boven blijft en zelf weer naar de kant komt.
Leren ‘weten’ is durven
‘Weten’ dat je deze dingen kunt, vergroot het zelfvertrouwen. Het geeft je het gevoel dat je de situatie beheerst, onder controle hebt. Onverwachte situaties worden niet meer als onveilig ervaren, want je hebt voldoende vaardigheid en vertrouwen dat je wel weer ‘boven kunt komen’.
Samen werken aan watervrij worden
Watervrij worden is de eerste stap op weg naar ‘zwemveilig worden’. Samen leren zwemmen is de ideale gelegenheid om je kind hierbij te helpen. Door te laten spelen, onbewust ervaringen op te laten doen en daardoor te leren ‘weten’. Oefen eerst in ondiep water en doe daarna hetzelfde in het diepe water, waar kinderen niet meer kunnen staan. Het levert een belangrijke bijdrage aan het beleven van plezier in water en daarmee aan succesvol leren zwemmen.
Leuk zo’n blog maar alsjeblieft gebruik watervreesvrij en niet watervrij.
Watervrij worden we namelijk nooit.
Hallo Irma,
Bedankt voor jouw reactie! Fijn dat je het blog leuk vindt.
Ik begrijp dat jij het woord ‘watervrij’ niet prettig vindt. Het is ook best een raar woord. Zoals je vast wel hebt gelezen, staat het ook steeds ’tussen haakjes’. Het woord wordt door lesgevers en ouders wel heel veel gebruikt, zonder dat we precies weten wat iedereen bedoelt. Daarom is in dit blog geprobeerd een definitie te geven. Dan maakt het woord minder uit, maar we weten wel beter wat we bedoelen. Het woord ‘watervreesvrij’ kun je misschien ook wel gebruiken. Maar waarom dat woord? Wennen aan het water (want daar gaat het in feite om) zou niet gepaard moeten gaan met associaties als ‘angst’, ‘vrees’ e.d. Ik ervaar die woorden als ‘negatief’. En wanneer je geen vrees voor het water hebt, hoef je volgens mijn definitie nog niet ‘watervrij’ te zijn. Want naast je prettig voelen gaat het ook om het ‘beheersen’ van het water. Zakken je benen, dan weet je wat je kunt doen om dit tegen te gaan. Raak je uit je evenwicht, dan weet je wat je kunt doen om weer terug te draaien om je lengte-as. Je bent vaardig en die vaardigheid geeft je de mogelijkheid om verder te ontdekken hoeveel plezier je aan bewegen in water kunt beleven.
Groet, Titeke
Ik kende het woord watervrij niet en interpreteerde het eerst als: ‘vrij van water’, oftewel ‘zonder water’; zoals je ook alcoholvrij en suikervrij hebt. Na het lezen van de tekst begreep ik dat ik het moest lezen als ‘vrij IN het water’. Een mooi uitgangspunt bij het leren zwemmen!
Maar ik kan me voorstellen dat het verwarring oplevert, zo ook in de reactie hiervoor. Met watervreesvrij wordt bedoeld ‘vrij van watervrees’, denk ik, in tegenstelling tot watervrij: ‘vrij in het water’.
Hoi Nynke,
Ik snap je reactie. Het is ook een soort zwemlesjargon. Ik vind zelf het woord watervreesvrij nogal negatief. Het woord watergewend (van watergewenning) wordt ook wel eens gebruikt. Of vriend van het water…. maar dat geldt niet alleen voor het eerste deel van het leerproces. Wie weet komt er nog een keer een ander woord!
Ik vind het eigenlijk wel een mooi woord, watervrij! Voor mij was het een eyeopener. Watergewend klinkt ook goed, maar dan ontbreekt eigenlijk het plezier dat bij vrijheid kan horen. Moeilijk hoor! Je zou nog kunnen denken aan watervrijelijk. Vrijelijk is wel een wat ouderwets woord, dat betekent: op vrije wijze, ongehinderd. Voordeel: geen verwarring met de betekenis ‘zonder’. Maar ja, daar zitten ook weer nadelen aan.
Prijsvraagje aan koppelen misschien? Wie bedenkt er een mooie, passende term? 😉
Vind ik een goed idee! Watervrij vind ik zelf ook logisch hoor. Ik weet dat er ook mensen zijn die Waterveilig mooi vinden. Maar dat vind ik zelf wel weer heel groot. Ik ben zelf ook echt voorstander van dat plezier element. Vanuit vrij zijn in het water is plezier mogelijk. Je voelt je ontspannen en leert dan weer gemakkelijker en dat levert dan weer plezier op.
Ik ben benieuwd of er nog meer reacties volgen! 🙂