Lijstjes

Lijstjes. Ik ontkom er niet aan. Terwijl ik dit schrijf komt het blogoverzicht 2013 binnen. Positief: ik heb heel veel meer bezoekers gehad in 2013. Met dank aan de zwembond en de nieuwe zwemdiploma plannen. Lijstjes. Ik wil er zo graag mee ophouden, maar trap er iedere keer weer in. Goede voornemens, to do’s om planningen te halen. Maar voor mij werkt het niet. Ik moet het hebben van focus, doelen op langere termijn.

En toch, het is alweer de laatste dag van het jaar en het begint weer te kriebelen. Ik volg de kranten, televisie en radio en het is echt de hoogste tijd om terug te kijken en lijstjes te maken. De jaaroverzichten vliegen voorbij, ik lees welke boeken en films ik echt had moeten lezen in 2013 en ik kan maar niet kiezen tussen alle ’top zoveels’  (Top 2000, Top Serious Request en nog veel meer!) Ik kijk het liefst vooruit, maar maak dit jaar een uitzondering. Daarom mijn jaar 2013 aan de hand van mijn eigen muziek top 5.

Nummer 5

Een lijst met een beetje body bestaat wel uit 5 nummers. Toch? Hmm. Maar ik kan nummer 5 niet kiezen. Ik zie ‘m niet in de toplijsten van 2013 staan. Heb dit jaar meerdere CD’s gekocht. John Legend, Hadewych Minis, Kate Bush, Melissa Etheridge, Blaudzun, Frank Boeijen, Anouk en meer. Maar een nummer 5? Kiezen is lastig. In 2013 heb ik wel gekozen. Bewegen met plezier, daar ligt de focus. De richting is bepaald, het eindpunt nog niet bereikt. En die nummer 5, die sla ik dan maar over.

Nummer 4

Oceaan van Racoon. Verbeelding. Een oceaan om in te vluchten, om in te schuilen, een oceaan hoe lekker zou het zijn. Dit jaar heb ik (weer) ontdekt hoe heerlijk het is om in het water te zijn. Samen met mijn zus heb ik een doel op lange termijn (2014) gesteld. Het hielp, ik ben gaan trainen. In het zwembad en in de sloot. En ik loop weer regelmatig hard. Resultaat is dat ik heb meegedaan aan de 7-kilometer tocht van Zoutelande naar Vlissingen en het was echt geweldig. Die vrijheid, de golven, zelfs de kwallen waren een bijzondere belevenis. Trots dat ik het heb gehaald. Vluchten in het water en het bewegen. Dat is soms heel prettig. Voor de creativiteit. Of als dingen niet gaan zoals je graag zou willen.

Nummer 3

Tsunami DVBBS & Borgeous. Nee, ik ben niet opeens fan geworden van Cambuur. Wel leuk dat ze zijn gepromoveerd. Maar SC Heerenveen (en Ajax) houden mijn steun.  Nee, Tsunami hoort bij Serious Request. Dit jaar om de hoek, wat was het geweldig. We hebben er van genoten, bijna iedere dag stonden we op het plein. Soms ‘zomaar’, twee keer om geld in de brievenbus te stoppen en één keer verkleed als kerstman, samen met 1198 andere gekken. Samen springen, samen lopen, samen heel nat worden. Het schijnt dat evenementen als SR13 de saamhorigheid bevordert. Mensen willen graag ergens bij horen. Ik denk dat het waar is.

Nummer 2

Formidable van Stromae. Een lied dat tijdens Serious Request pas echt binnenkwam. Ik kende het, maar had het nog niet beleefd. Na de zomer gaat alles in een soort roes. Ik, die denkt dat ze weet hoe je mensen in beweging moet krijgen, werd geconfronteerd met mijn vriend die (bijna) niet meer kan bewegen. Alles wat altijd ‘ vanzelf’  gaat, gaat niet meer vanzelf. Bewegen is leuk? Ja, ik sta er nog steeds achter. Maar als bewegen bijna niet meer lukt, duurt het heel lang voordat het weer leuk wordt. Zo ver is het bij D nog niet. De (spier)pijn overheerst, de vicieuze cirkel ligt op de loer. Hoe kom en blijf je daar uit?

Ook bij mij gingen de meeste dingen niet meer vanzelf. Vooral bedenken en schrijven kost veel meer tijd en energie. Alleen het hoognodige kwam op papier. Wat was het fijn om te merken dat mensen dat begrijpen, het haalde de druk een beetje van de ketel. Iedereen die last heeft gehad van teksten die te laat kwamen of die nu nog niet af zijn, wil ik bedanken. Stromae vertolkt voor mij de emotie die onmacht met zich meebrengt. Wat een beweger! Wat een beleving. Zijn optreden bij Serious Request bezorgde ons kippenvel, maar ook de videoclip is niet te versmaden.

Nummer 1

Mijn nummer 1 van 2013 is This is what it feels like van Armin van Buuren. Een heerlijk nummer (ook de ‘kersteditie’ met het Metropole Orkest vind ik mooi). Het doet me denken aan de Kroning van Willem Alexander, onze korte vakantie in Amsterdam daarna (wij hebben in de rij gestaan om de Nieuwe Kerk te bewonderen!). Het nummer is voor mij ook voor altijd verbonden met een groot project waar ik bij betrokken ben en waar ik veel plezier aan beleef. Een grote groep mensen in beweging om te veranderen, ik geniet er van. That is what it feels like!

2014

En wat 2014 gaat brengen? We zullen het zien. Plannen genoeg, maar een dag is zoals hij is. 2014, 365 kansen op een mooie dag. Dat is een mooi vooruitzicht. Een fijne jaarwisseling!

Titeke Postma inspireert en vernieuwt. Ze zet je op een originele, creatieve en eigenzinnige manier aan het denken over het leuk(er) maken van bewegen. Zodat bewegers ‘in beweging komen’, met plezier bewegen en daarom niet afhaken maar blijven bewegen.