Zaterdagavond 30 september, ik was er ook. Bij de Rolling Stones in de Arena. Er naar uitgekeken en het was prachtig. Vanaf de start was ik gebiologeerd door het charisma van Mick Jagger. De eerste recensies waren wisselend, maar er wordt ook geschreven dat de Stones zien op je bucketlist hoort te staan!
Ik was erbij en ben onder de indruk. Volgens mij heeft Mick écht plezier. Ik herinner me dat ik me bij een vorig concert, ergens in 2003, al verbaasde over zijn energie. Toen was hij vooral een hyperactieve zanger die niet stil kon blijven staan. Nu leek het, misschien door de jaren die tellen, meer gedoseerd. Waardoor het (nog) meer impact had, heel knap.
De Stones blijven maar spelen, ze moeten wel superfit zijn. Anders hou je die concerten nooit vol. Ze blijven in beweging. Doen wat ze volgens mij heel graag doen. Dat wil ik ook!
Sinds ik het boek ‘Julie en Julia’ heb gelezen lijkt het mij geweldig om iedere dag of in ieder geval wekelijks, even te bloggen. Korte en lange stukjes, over dingen die me bezighouden, het liefst met een ‘rode draad’. In mijn hoofd zijn al ’tig’ verhalen klaar. Een aantal zette ik de afgelopen jaren online, maar de regelmaat ontbreekt.
Ik had met een ‘serie’ kunnen beginnen toen ik dit jaar 50 werd (hoe word ik 100). Of toen Siem en Saar bij ons kwamen wonen (het leven met jonge katten). Of 10 dagen geleden, toen er nog 100 dagen tot 1 januari te gaan waren.
Ik deed het niet. Maar nu ‘moest’ ik even schrijven. Mick Jagger als inspiratiebron. You start(ed) me up!
!
