Inmiddels word ik weer gewoon op de normale tijd wakker. De jetlag is definitief voorbij, de vakantie (dus) ook. Het was heerlijk in Japan.
Ik kreeg de afgelopen week meerdere keren de vraag ‘wat vind je vooral zo leuk aan dat land?’ Tja. Er zijn hoogtepunten die je gezien moet hebben. In Londen heb je de ‘London Eye’, ’the Shard’, Buckingham Palace en, voor voetbalfreaks, Wembly en het stadion van Arsenal. In Tokyo heb je de Tokyo Sky Tree (634 meter hoog), de tuinen bij het Keizerlijk Paleis, mooie tempels en de beroemde Tsukiji vismarkt.
Maar de echte charme van Japan zit voor mij in de totaal andere cultuur. We hebben ons twee weken ondergedompeld en zijn meegegaan in de flow van Japan. In de steden is het constant druk, er zijn onvoorstelbaar veel mensen op de been. Je vindt er jongeren met lef, die zich kleden op een manier die je in Nederland niet zomaar tegenkomt. Er zijn warenhuizen met 15 verdiepingen en allemaal subgebouwen waarin je verdwaalt. En ‘speciaalwarenhuizen’ met 6 verdiepingen met werkelijk alles wat met fotografie te maken heeft. Cadeautjes worden perfect en met veel zorg ingepakt. Wanneer het regent wordt het (papieren) draagtasje nog eens extra omgeven door plastic.
In Japan vind je katten met mutsen, honden met shirtjes, Geisha’s, tuinen zonder een spatje groen en nog veel meer.
Japan is het land dat mij enorm inspireert. Ik verbaas me keer op keer, het land laat me zien hoe het óók kan, volstrekt anders dan we gewend zijn. Dat maakt me creatief, er borrelen allemaal ideeën op, het zet aan tot denken, het maakt me enthousiast.
Oké, je moet er wel voor open staan. En niet te snel oordelen en dingen ‘raar’ vinden. Gelukkig hebben onze kinderen dat ook zo opgepakt. Ze vinden sommige mensen best wel ‘gek’, maar ontdekten dat dat andersom ook zo gold. Waar in Nederland worden ze zo maar uitgenodigd om samen op de foto te gaan?
En ons bezoek aan het ‘Bengalenforest’ was een groot succes. Na een half uur rondhangen in een kleine ruimte met ongeveer 12 jonge Bengaalse katten ontkomen we er echt niet meer aan. Er ontstond zoveel ‘gezeur’, dat we overstag zijn gegaan. Na de zomer krijgen we er een kleine Bengaalse poes bij. De discussie is nu nog even welke naam we gaan gebruiken. Gaia? Yoshi? Of toch Muji of Fuji?
Hoe dan ook, Japan houdt ons in beweging!
